Ik ben er niet goed van. Luc is niet meer, dedju. Ik ga me niet echt een intieme vriend noemen, maar toch. Luc en ik, we kennen mekaar al een hele tijd. meer bepaald van in 1988, nog voor de Gorkygekte (toen nog met een -y) toesloeg. We waren twee hongerige jonge honden en ik schreef toen bijna de klok rond voor – ook al zaliger gedachtenis – dagblad Het Volk. Luc kwam de gelederen vervoegen voor de Gentse Feesten, waar hij elke avond trouw de optredens op Sint-Jacobs volgde en daar in zijn onnavolgbare stijl verslag over uitbracht. Uiteraard was Luc toen al met muziek bezig. Luc was...

Dit verhaal verscheen eerder in het mannenblad Ché (mei 2006)   Een gewijde plek     Mijmerend wiegden ze heen en weer in hun gammele schommel­stoel en probeer­den tevergeefs te vergeten wat het doel van hun tocht was. ‘s Avonds zaten ze nog altijd stilzwijgend naar de onder­gaande zon te kijken, naar de uitgestrekte maar kalme rimpels op het helblauwe water, naar de naakte meisjes die zich door hun aandacht gevleid voelden. En ze hielden zich afzijdig van het dorp dat hen gedoogde – geheimzinnig waren ze, drie grote, gevaarlijke mannen met wie het kwaad kersen eten was. Joël...

Fictie en non-fictieauteur/journalist voor jeugd en volwassenen met een culinair boontje Bezieler van tekstbureau & uitgeverij Partizaan   De meest productieve schrijver van Vlaanderen” (journalist Dieter Herregodts, De Gentenaar/Het Nieuwsblad) “De man die sneller schrijft dan zijn schaduw” (André Grosemans, De Gentenaar/Het Nieuwsblad, Belang van Limburg) “Een man die weet waarover hij schrijft, dat moet aangemoedigd worden” (vroeger programmadirecteur productiehuis Woestijnvis, ex-eindredacteur De Slimste Mens ter Wereld en ex-HUMO-hoofdredacteur...